en nog een...Leven in Indonesie

Leven in Indonesie.

Indonesie heeft 234,7 miljoen inwoners en rond de 20% (46 miljoen mensen) leeft onder de armoede grens.
Op de tv zie ik hier dagelijks beelden van kinderen die gestorven zijn door voedselgebrek
Beelden van kinderen die 3 jaar zijn en 7 kilo wegen of 2 jaar zijn en 5 kilo wegen.
Kinderen die blind, autistisch of doof zijn hebben hier zowieso geen toekomst. Ze kunnen geen of slecht een baan krijgen in de toekomst en speciaal onderwijs is duur dus worden ze thuis gehouden waardoor ze ook een mentale achterstand oplopen of ze worden in een weeshuis “achtergelaten”.
Door de natuurrampen die nog steeds dagelijks plaatsvinden zijn heeeeel veel mensen dakloos, gehandicapt etc. Aarbevingen hebben vele mensen dakloos gemaakt, de welbekende tsunami, vulkaan erupsies komen hier nog vaak voor en de overstromingen vinden nog steeds dagelijks plaats waardoor hele bruggen worden weggeslagen of gebieden onder water staan. Zo heb ik in Jakarta al vele gebieden gezien. Ook Untung en ik hebben hier wekelijks mee te maken. Aangezien we ons vervoeren op een scooter (Untung rijdt en ik zit achterop) en de straten vaak onder water lopen door veel regen, slechte/kapotte/afwateringen, en waterpompen die niet functioneren ( zouden het water moeten wegpompen maar werken niet doordat zoooo veel vuil de werking van de pomp stagneerd) staat het water vaak tussen de 20 en 40 cm hoog.
De enige manier om door het water heen te gaan is door vol gas te geven anders stopt je motor en sta je midden in het water dus we geven gas, houden beiden onze benen omhoog en komen er meestal al giegelend met natte broekspijpen en natte slippers ( ik ben gestopt om schoenen te dragen) eruit. Maar het is natuurlijk levensgevaarlijk. In hetzelfde water liggen stenen die je niet kunt zien, zwemmen ratten en stikt het van de bacterieen die ziektes veroorzaken.
Ziek zijn is hier heel normaal. Als we onze buren spreken krijgen we altijd uitgebreid verslag van wie er nu weer ziek is in de buurt. Ook mijn collega’s bij English First zijn allemaal continue ziek. Ik ben zwanger en voel me daarom niet goed maar weet soms niet of ik moet overgeven ofdat ik iets heb opgelopen of ofdat het puur de zwangerschap is. Ik eet niet meer in de indonesische eethuisjes, ik gebruik 18 liter schoon water uit gallons per week omdat ik niet het gewone water wil gebruiken en ik eet geen fruit meer van de markt. Al mijn boodschappen komt uit verpakkingen en uit de supermarkt en als ik een eetbui hebben dan eet ik in mc donalds, pizzahut etc. Untung eet wel op straat en zelfs 3 keer per dag aangezien ik niet tegen de stank van koken kan (vooral rijst) en hij 3 maal rijst per dag eet. Dit uit eten en alles in supermarkt eten krikt onze maandelijkse kostenpost behoorlijk op (we geven nu het dubbele uit).
De kinderen uit de buurt en van mijn schoonfamilie zijn ook erg vaak ziek.
Al die ziektes varieren van Tyfus (op mijn werk 2 en nu een buurtbewoner), tot tubercolose (kennis van ons) tot badam derah (ziekte die wordt verspreid door muggen en waar vooral kinderen vatbaar voor zijn) 4 kinderen uit de buurt hebben dit nu tot gewoon griep etc. Maar sinds de 3.5 maand dat ik hier woon weet ik dat alle buurtbewoners al mintens 1 maal ziek zijn geweest in die 3.5 maand.Vaak weten de doctoren ook niet wat iemand makeert. Zo heeft mijn collega een maand lang met tyfus rondgelopen (hele erge hoofpijnen, heel veel zweten , veel afvallen etc) en ze wisten niet wat het was. Mijn manager heeft sinds een maand iedere avond hoge koorts waarvan ze ook niet weten wat hij heeft etc. Erg raar allemaal. Langleve de medische zorg in nederland!

Ook de dieren is iets waar ik aan moet wennen. Zo hebben we bijna een hele dierentuin in ons huis. We hebben dagelijks hele colonies mieren, vele muggen, gekko’s aan alle wanden en kakkerlakken. Maar ook hebben we muizen, ratten (ja ja ze blijven me achtervolgen...) een kikker in de slaapkamer en een mega grote harige spin die over de muur kroop terwijl ik tv zat te kijken. We hebben roze gif korrels gekocht voor de muizen en ratten maar ze blijven de korrels en het eten eten dus we denken dat er sprake is van meer dan 1 muis/ rat. (De ratten zijn hier net zo groot als de poezen in nederland)
Ik gil alleen en Untung haalt alle beesten weg. Hij mag ze niet doden want Indonesie heeft weer zo’n leuk bijgeloof (stikt het hier ook van).: Als een vrouw zwanger is mag de vrouw of de man geen dieren doden want dat kan een dood of gehandicapt kind opleveren... tja. Het fijt dat de zwangere vrouwen hier geen geld hebben om foliumzuur tabletten te kopen telt niet mee.Zo heeft Untung zijn nicht een kind met een hazenlip (wat door gebrek aan folimzuur komt) maar haar ex-man heeft tijdens de zwangerschap een gekko doodgeslagen dus iedereen gelooft heilig dat de hazenlip komt door het doodmeppen van een beestje. Wat een giller he! En het opvalende is dat je volgens de islam na de geboorte van een zoon 2 schapen moet slachten en het vlees moet uitdelen aan arme mensen en als het een dochter is 1 schaap. Dus dan mag je wel ineens doden en tja vrouwen jullie lezen het goed.. een zoon is blijkbaar meer waard dan een dochter volgens de islam.
Ik heb krijt tegen mieren, speciaal gas tegen muggen en de korrels tegen muizen/ratten en de kakkerlakken mep ik zelf lekker dood! Ook komt de verdelgingsdienst hier in de buurt iedere maand langs om de spuiten en die laat ik van harte toe! Ik ben geloof ik niet zo’n grote dierenvriend en ik ben “geloof ik” ook niet zo bijgelovig...


De bouw van huizen is ook iets wat anders is dan nederland. Zo hebben de meeste huizen maar 1 verdieping en hebben alle muren grote scheuren doordat het op ongelijke grond is gebouwd, door de weersveranderingen etc. Ook schimmel zit er in alle muren doordat er tijdens de moeson overal lekkages optreden. In ons huis lekt het ook. Ik heb standaard een dwijl op 3 plekken in het huis liggen. Verven of behangen heeft geen zin want het is een terug komend iets. De eigenaar van het huis wil geen geld spenderen om het gat (gaten) in het dak te repareren dus blijft het vrolijk in huis regenen bij iedere bui.
Nu hebben we sinds 2 weken een ander probleem. De plafuizen beginnen ineens te bollen. We hebben een hobbel van de ene muur tot de andere muur in de woonkamer. En er begint zich nu ook een andere bobbel te vormen. Ons bankstel staat bovenop de bobbel dus er zijn al wat plafuizen gesneuveld.... De eigenaar van het huis kwam gisteren langs en die zei heel droogjes : oh dan moet je een tegel helemaal stuk maken en dan kan de lucht eruit.. Dus ik stond op 1 tegel en toen brak hij inderdaad (ik denk dat sayang,ons kindje dat deed....) maar de lucht blijf nog steeds onder al die andere tegels zitten dus nu hebben we een vloer met een aantal gekraakte tegels en 1 verwijderde tegel.. heel charmant.
Het voordeel is dat je hier geen gebruik maakt van huurcontracten, borg etc. Untung heeft overal gaten geboord in het hele huis met de boormachine die hij van oma heeft gekregen maar dat maakt allemaal niet uit. In nederland waren we al 10 maal onze borg kwijt geweest maar hadden we ook al 10 maal de eigenaar gebeld en een nieuwe vloer en een niet lekkend dak geeisd maar zo werkt dat nu hier eenmaal niet . Alles gebeurd hier met een glimlach op het gezicht (gemeend of niet gemeend), er worden geen stemmen verhefd en je probeert er samen uit te komen. Beetje geven en nemen!

Zo zaten we vorige week in een bus naar Noord Jakarta. De bus voor ons leek willen te gaan rijden maar stopte toch weer waardoor onze bus er vol bovenop klapte. Beide chauffeurs en bijrijders stapte uit dus ik dacht oooohh dit wordt politie werk, vechen,verzekeringswerk, schelden etc. Na 5 minuten praten besloten ze samen dat de schade 3 dollar was dus onze chaufeeur heeft de 3 dollar betaald , hand geschud en we zijn weer verder gereden! Zo kan het dus ook....

Op de tv zie ik nog steeds dagelijks rare dingen die volgens mij alleen in Indonesie kunnen gebeuren. Tijdje geleden zag ik een aapmens op tv dus was opgegroeid in de bossen. Hij had serieus een schedel van een gorrila (de helft van zijn schedel). De studio moest donker gemaakt worden en versierd worden met nep planten etc. Hij zat hetzelfde als een gorilla maar rookte ook een sigaret, heel raar gezicht. Verder ben ik helemaal fan van American Idols op donderdag avond omdat het een van de weinige engels-talige programma’s op tv is. Er zijn ook wel films maar als het leuke (sex, schelden etc) is eruit gehaald. Alle films zijn in Indonesie gesecureerd.Zelfs een zoen wordt eruit geknipt en de films zijn meestal erg oud. Ik heb al een tijd niets meer aan mijn Bahasa Indonesia gedaan omdat k me beroerd voel en fulltime werk en geen werkster heb dus niet zoveel tijd heb maar daardoor kan ik moeilijk de Indonesische programma’s volgen.
Wat wel opvallend is voor het grootste moslim land van de wereld is dat er bijna in ieder programma een man verkleed is als een vrouw. Echt ieder programma. Homofolie is verboden door de islam maar je verkleden als een vrouw en je mannelijke collega een tik op zijn kont geven mag wel (ook al zijn ze beide zooo obvious homofiel). Ik zie zowieso heel veel dingen die vreemd zijn voor mij in het zogenaamde grootste moslim land van de wereld. Hij schijnt dat 90% van de indonesiers moslim. Een moslim behoord 5 maal per dag te bidden, maar ik zie in de moskee tijdens het verplichte gebed meestal maar 5 mannen staan...
Je behoord 2.5% van zijn inkomsten aan arme te geven (als iedereen dat zou doen zouden niet 48 miljoen van de mensen onder de armoede grens leven), iedere moslim moet de pelgrimage naar mekka doen als ze de middelen daarvoor hebben. (Ik weet vele mensen die het zich zouden kunnen veroorloven maar nog niet zijn geweest), een maal per jaar moeten ze een maand vasten (tijdens de rammadan zie ik nog steeds mensen roken, eten, etc en na de ramadan rennen ze naar de hoeren wat al helemaal de bedoeling niet is!)
Vrouwen zouden een jilbab moeten dragen wat hier nog wel veel op het platteland gebeurd maar in de grote steden zie je ze steeds minder of ze worden als mode assessoires beschouwd. Zo zie je ze in alle kleuren van de regenboog en zie je vaak het haar er nog onderuit dus dient het als een soort “kapje”.
Ook zouden vrouwen geheel bedekt moeten zijn maar overal waar ik kijk zie ik een kind aan een tiet hangen. De moeder draagt weliswaar een hoofddoek maar zo’n borst die eronder hangt is dan toch weer een beetje raar....
De kinderen in mijn klassen dragen alles wat de kinderen in nederland ook zouden dragen. (ik geef les aan kinderen van vooral rijke ouders) en vooral de meiden van 14-17 lopen er vrij uitdagend bij. Korte rokjes, hot pants etc. Kan allemaal.
De islam verbied het niet dat vrouwen mogen werken maar dat is het beeld wat die westerse wereld nu eenmaal heeft. Hier in Indonesie werken er bijna net zoveel vrouwen als mannen en de vrouwen bekleden ook de “hogere posities” zoals arts, tandarts, hoofd van een school etc. Op regerings posities en hoge management functies komen ze helaas nog niet zoveel voor maar ik denk niet dat dat aan de islam ligt maar aan de vrouwen en de samenleving zelf.
Met pasen worden hier films uitgezonden met Jezus erin, alle godsdienstige feestdagen (katoliek, christelijk, hindo, moslim) worden hier gevierd uit respect voor andere.
Als ik mensen vraag wat voor een geloof ze aanhangen krijg ik vaak het antwoord moslim of cristian maar dat komt vaak omdat het is doorgegeven door de ouders.
Untung en ik denken dat de echte moslim populatie van indonesie (moslims die zich aan de zuilen van de islam houden, alle regels proberen te volgen etc) dat het maar 30% is ipv 90%. Het is hier gewoon taboo om te zegggen dat je geen geloof hebt zoals wij in nederland zeggen. Het mooie is wel dat iedereen elkaar respecteerd. In mijn klas zit een meisje geheel gekleed in de moslim kledij naast een meisje met een hotpants aan en ze zijn nog beste vriendinnen ook.
Ook hier zie ik veel vrouwen die veel met elkaar omgaan. Sommige dragen de juiste kleding en jilbab sommige dragen een spijkerbroek en t’shirt en dat maakt allemaal niets uit. Mooi he!
De Islam heeft vele stromingen en er zijn natuurlijk vele manieren waarop je de koran kan interpreteren. De meeste stromingen in Indonesie veroordelen geweld. Ook het slaan van je vrouw is uit den boze. Wat profeet mohammed ooit heeft gedaan om zijn vrouw (en van de vele) te corrigeren is haar te“slaan” met een tandenborstel (als die al in die tijd bestond).
De islam zegt dat je je moeder moet respecteren en daarna je moeder en daarna pas je vader. Vrouwen zijn heel belangrijk in het leven van de moslim man. Ze denken dat als ze hun moeder, vrouw en dochter goed behandelen dat ze dan een goed plekje in de hemel krijgen. Dus als ik een indonesier vraag of hij zijn vrouw wel eens heeft geslagen krijg ik altijd het antoord: why should I do that? I need to show her my respect.
De Indonesiers zien zichzelf ook compleet anders als de arabieren (saudi arabie, egypte, etc) die hetzelfde geloof aanhangen. De vrouwen die hier een jilbab dragen vinden de burka’s belachelijk maar zeggen er ook bij als dat is wat die vrouwen willen dragen dan moeten ze dat doen.
Ze vinden de arabieren te aggresief en indonesiers veroordelen geweld, jihad, zelfmoord aanslagen etc. Er zijn hier wel een aantal fundametalisten maar die zijn op een hand te tellen en de meeste wonen in Atjeh (Sumatra). Een was er gisteren op het nieuws die achter de aanslag op het Marriott hotel zat. Indonesiers veroordelen dit en zeggen zelfs dat hij geen moslim is maar een terrorist. De islam veroordeeld geweld.
Misschien zou Wilders eens een maandje hier moeten spenderen en kijken hoe de mensen hier met de islam omgaan....

Tot zover mijn observaties! Volgende keer meer.
Liefs Rebecca