Lieve allemaal
Door: Rebecca
29 Maart 2008 | Indonesië, Cibubur
Hallo Lieve Allemaal!
Hier weer een berichtje uit zonning Indonesie!
Alles is wat stabieler geworden en het lijkt wel of wel onze draai gevonden hebben.
Ik werk nog bij English First (full time) en Untung is afgelopen week ook weer begonnen met taxi rijden.Zijn bips doet nog wel zeer en de wond is nog niet helemaal geheeld maar pak maandverband mee en een groot kussen en gaan met die banaan (taxi)
We zijn afgelopen woensdag naar de gynacoloog geweest en de baby is nu bijna 12 weken en 4.7 cm en moeder is 7 kilo afgevallen.
De 7 kilo is niet zo mooi maar ze zei dat ik het kon hebben. (You are a big girl so it is ok...) daar kun je het dan weer mee doen!
Ik ben nog steeds misselijk iedere dag en hoop echt dat het snel ophoud.
Zo waren we vorig weekend een weekendje weg naar het strant is Noord Jakarta (Anchol) en ik moest overgeven maar er was niets in de buurt en als ik moet dan moet ik meteen dus boodschappen uit platic tas gegooid en in het plastic tasje overgegeven. In totaal moest ik 9 maal overgeven dus het tasje was vol en er paste nog net een knoopje in. De zak in de prullenbak gegooid en tja, je raad het al... er lopen veel mensen voorbij die prullenbak die er zonder gene in lopen grutten (overdag, s’avonds etc) om te kijken of er nog iets bruikbaars in zit zoals plastic (kunnen ze verkopen). Dus tja... niet zo smakelijk!
Verder nog vele kots verhalen maar die zal ik jullie besparen.
Vanochtend stond ik op en zal Untung al tollend naar de bank lopen. Hij plofte neer en begon als een gek te zweeten en misselijk te worden. Ik had geen idee wat er aan de hand was en hij was zooo misselijk dat hij niet kon praten.
Daarna begon hij dus over te geven en een beetje raar te doen. Uiteindelijk begreep ik dat hij chocomelk uit een blikje had gedronken dat al zeker een maand open in de koelkast stond....half potje norrit erin gegoten en veel water en nu ligt hij met een kruik te slapen.
Nog even een hulplijntje naar mijn zusje Ramona uitgegooid aangezien die nachtdienst had maar ik geloof dat ik verder niets kan doen dus moet maar afwachten hoe hij zich straks voelt.
Mijn man is een beetje dom zou Maxima gezegd hebben.....
Verder qua activiteiten nog vrij rustig aangezien ik mijn maag nog niet vertrouw.
Ik ben wel met wat andere vrouwen wezen lunchen bij een (rijke) indonesische vrouw thuis (getrouwd met een nederlander) en dat was erg leuk. Lekker eten en daarna lekker bij haar zwembad gezeten.
En afgelopen woensdag in het Shang Ri La hotel wezen eten met Kilian (oud hotelschool klasgenootje). Hij heeft een bedrijf in Indonesie en komt die regelmatig hier.
Ramona (mijn zusje) had achter mijn rug om met hem afgesproken en hem 2 tassen vol met spullen meegegeven.
Dus toen ik wegging had Kilian nog “wat” spullen voor me....
Untung kwam me met de scooter ophalen maar was helaas zijn brommerrijbewijs vergeten...we keregen de brommer dus niet mee van de security.
We moesten een taxi naar huis nemen (2 uur..) en dan de scooter de volgende dag ophalen maar untung moest om 04.00 uur werken etc dus dat was niet echt handig voor ons. Dus Untung heeft staan lullen als Brugman en ik bleef bij de scooter staan met mijn buik naar voren en druk wrijvend over mijn buik zodat ik heeeel zwanger leek.
Uiteindelijk heel veel security erbij een een supervisor en ik moest het kamernummer van Kilian geven wat ik natuurlijk niet wist. Dus Kilian gebelt en toen mochten we eindelijk na een uur onderhandelen met scooter naar huis.
Thuis aangekomen meteen de tassen uitgepakt. Heerlijk nederlands eten! Nederlandse oude kaas, crackers, kokusbrood, pindakaas, sultana’s, liga’s, stoop, ontbijtkoek, stroopwafels etc. Heerlijk. En verder ook nog babykleertjes, sokjes, spenen etc afkomstig van familie leden en de film alles is liefde. Dus je begrijpt... ik was eeeeerrrrruuug happy!
Ik mis het nederlandse eten zo! Ik kan hier bijna niets eten behalve sapjes en fruit dus de nederlandse spullen komen als een geschenk uit de hemel!
Nog wat dingen die de afgelopen tijd opvielen:
Ons water bevat iedere keer heel veel zand dus toen untung op onderzoek uitging kwam hij erachter dat de rubbere zak in de pomp kapot was. Nieuwe gekocht maar toen ontplofte de heleboel vanwege een oude schroef. Dus Untung is op zijn scooter in de buurt gaan rondrijden (op zaterdag) en kwam met een kerel terug.
Samen hebben ze twee uur lopen klussen en die kerel moest 2 maal weg om nieuwe onderdelen te halen. Ik dacht dus ohhh dit gaat ons een rib uit het lijf kosten. Een monteur op zaterdag en al die onderdelen en 2 uur bezig, voorrij kosten etc.
Maar de totale rekening was 7 dollar!!! Daar komen ze in nederland niet eens voor kijken!
Ook de buren hier zijn zo attend. Wij zijn een van de weinige in de straat die geen auto hebben en dat we naar het strant gingen bood de buurman zijn auto aan. Vorige week gingen we in de regen boodschappen doen en toen kwam er een andere buurtbewoner aan die zijn auto aanbood.Eergisteren liep ik s’avonds op straat tot er een vriend van untung me een lift aanbood en me helemaal naar huis had gebracht. Zo schattig allemaal! We maken er geen gebruik van maar ik vind het aanbod heel genereus aangezien we die mensen amper kennen!
Verder hebben we na veel kletsen en na veel goede raad geluisterd te hebben besloten dat we (ik) in nederland gaan bevallen.
Het wordt wel een heel gedoe met spullen heen en weer nemen, visa (voor beide) etc maar ik heb meer vertrouwen in de ziekenhuizen in Nederland dan in Indonesie en verder spreek ik alleen maar vrouwen hier die via een keizersnede zijn bevallen (levert meer geld op) zonder reden.In ga (als alles goed gaat) in Den Haag bevallen rond 15 oktober. Ik zal dus rond begin september richtig Nederland komen!!!
Allemaal bedankt voor jullie lieve reacties, post, mail etc!
Dikke kus Rebecca
Hier weer een berichtje uit zonning Indonesie!
Alles is wat stabieler geworden en het lijkt wel of wel onze draai gevonden hebben.
Ik werk nog bij English First (full time) en Untung is afgelopen week ook weer begonnen met taxi rijden.Zijn bips doet nog wel zeer en de wond is nog niet helemaal geheeld maar pak maandverband mee en een groot kussen en gaan met die banaan (taxi)
We zijn afgelopen woensdag naar de gynacoloog geweest en de baby is nu bijna 12 weken en 4.7 cm en moeder is 7 kilo afgevallen.
De 7 kilo is niet zo mooi maar ze zei dat ik het kon hebben. (You are a big girl so it is ok...) daar kun je het dan weer mee doen!
Ik ben nog steeds misselijk iedere dag en hoop echt dat het snel ophoud.
Zo waren we vorig weekend een weekendje weg naar het strant is Noord Jakarta (Anchol) en ik moest overgeven maar er was niets in de buurt en als ik moet dan moet ik meteen dus boodschappen uit platic tas gegooid en in het plastic tasje overgegeven. In totaal moest ik 9 maal overgeven dus het tasje was vol en er paste nog net een knoopje in. De zak in de prullenbak gegooid en tja, je raad het al... er lopen veel mensen voorbij die prullenbak die er zonder gene in lopen grutten (overdag, s’avonds etc) om te kijken of er nog iets bruikbaars in zit zoals plastic (kunnen ze verkopen). Dus tja... niet zo smakelijk!
Verder nog vele kots verhalen maar die zal ik jullie besparen.
Vanochtend stond ik op en zal Untung al tollend naar de bank lopen. Hij plofte neer en begon als een gek te zweeten en misselijk te worden. Ik had geen idee wat er aan de hand was en hij was zooo misselijk dat hij niet kon praten.
Daarna begon hij dus over te geven en een beetje raar te doen. Uiteindelijk begreep ik dat hij chocomelk uit een blikje had gedronken dat al zeker een maand open in de koelkast stond....half potje norrit erin gegoten en veel water en nu ligt hij met een kruik te slapen.
Nog even een hulplijntje naar mijn zusje Ramona uitgegooid aangezien die nachtdienst had maar ik geloof dat ik verder niets kan doen dus moet maar afwachten hoe hij zich straks voelt.
Mijn man is een beetje dom zou Maxima gezegd hebben.....
Verder qua activiteiten nog vrij rustig aangezien ik mijn maag nog niet vertrouw.
Ik ben wel met wat andere vrouwen wezen lunchen bij een (rijke) indonesische vrouw thuis (getrouwd met een nederlander) en dat was erg leuk. Lekker eten en daarna lekker bij haar zwembad gezeten.
En afgelopen woensdag in het Shang Ri La hotel wezen eten met Kilian (oud hotelschool klasgenootje). Hij heeft een bedrijf in Indonesie en komt die regelmatig hier.
Ramona (mijn zusje) had achter mijn rug om met hem afgesproken en hem 2 tassen vol met spullen meegegeven.
Dus toen ik wegging had Kilian nog “wat” spullen voor me....
Untung kwam me met de scooter ophalen maar was helaas zijn brommerrijbewijs vergeten...we keregen de brommer dus niet mee van de security.
We moesten een taxi naar huis nemen (2 uur..) en dan de scooter de volgende dag ophalen maar untung moest om 04.00 uur werken etc dus dat was niet echt handig voor ons. Dus Untung heeft staan lullen als Brugman en ik bleef bij de scooter staan met mijn buik naar voren en druk wrijvend over mijn buik zodat ik heeeel zwanger leek.
Uiteindelijk heel veel security erbij een een supervisor en ik moest het kamernummer van Kilian geven wat ik natuurlijk niet wist. Dus Kilian gebelt en toen mochten we eindelijk na een uur onderhandelen met scooter naar huis.
Thuis aangekomen meteen de tassen uitgepakt. Heerlijk nederlands eten! Nederlandse oude kaas, crackers, kokusbrood, pindakaas, sultana’s, liga’s, stoop, ontbijtkoek, stroopwafels etc. Heerlijk. En verder ook nog babykleertjes, sokjes, spenen etc afkomstig van familie leden en de film alles is liefde. Dus je begrijpt... ik was eeeeerrrrruuug happy!
Ik mis het nederlandse eten zo! Ik kan hier bijna niets eten behalve sapjes en fruit dus de nederlandse spullen komen als een geschenk uit de hemel!
Nog wat dingen die de afgelopen tijd opvielen:
Ons water bevat iedere keer heel veel zand dus toen untung op onderzoek uitging kwam hij erachter dat de rubbere zak in de pomp kapot was. Nieuwe gekocht maar toen ontplofte de heleboel vanwege een oude schroef. Dus Untung is op zijn scooter in de buurt gaan rondrijden (op zaterdag) en kwam met een kerel terug.
Samen hebben ze twee uur lopen klussen en die kerel moest 2 maal weg om nieuwe onderdelen te halen. Ik dacht dus ohhh dit gaat ons een rib uit het lijf kosten. Een monteur op zaterdag en al die onderdelen en 2 uur bezig, voorrij kosten etc.
Maar de totale rekening was 7 dollar!!! Daar komen ze in nederland niet eens voor kijken!
Ook de buren hier zijn zo attend. Wij zijn een van de weinige in de straat die geen auto hebben en dat we naar het strant gingen bood de buurman zijn auto aan. Vorige week gingen we in de regen boodschappen doen en toen kwam er een andere buurtbewoner aan die zijn auto aanbood.Eergisteren liep ik s’avonds op straat tot er een vriend van untung me een lift aanbood en me helemaal naar huis had gebracht. Zo schattig allemaal! We maken er geen gebruik van maar ik vind het aanbod heel genereus aangezien we die mensen amper kennen!
Verder hebben we na veel kletsen en na veel goede raad geluisterd te hebben besloten dat we (ik) in nederland gaan bevallen.
Het wordt wel een heel gedoe met spullen heen en weer nemen, visa (voor beide) etc maar ik heb meer vertrouwen in de ziekenhuizen in Nederland dan in Indonesie en verder spreek ik alleen maar vrouwen hier die via een keizersnede zijn bevallen (levert meer geld op) zonder reden.In ga (als alles goed gaat) in Den Haag bevallen rond 15 oktober. Ik zal dus rond begin september richtig Nederland komen!!!
Allemaal bedankt voor jullie lieve reacties, post, mail etc!
Dikke kus Rebecca
-
29 Maart 2008 - 08:32
Mamma:
nou meid lekker dat je weer een beetje draaid, we hebben een baby ledikantje, gaan we zo van zolder halen en in elkaar prutsen. Het witte jurkje van Ephraim en ons moet straks passen dus lekker de stroopwafels eten zodat het straks past. Kilian bedankt namens ons allemaal om als tnt alles te vervoeren. enne Untung sterkte als het overgeven gestopt is dan mag je ook een stroopwafel nemen hoor kus mam. -
29 Maart 2008 - 11:15
Anja:
wat een narigheid dat gekots!Wel weer leuk van je man dat hij gezellig meedoet!We hopen dat het snel ophoudt.
Top dat je naar Nederland komt voor de bevalling.
Veel liefs van ons allemaal
gr. Anja -
30 Maart 2008 - 13:02
Wilma :
Gelukkig dat je voor de bevalling naar nederland komt en Untung weet na zijn kotsen ook wat jij door moet maken, maaaar ....als straks alles goed gaat weet je het waar voor het allemaal waart was heel veel groetjes van ons dikke kus peter en wilma -
30 Maart 2008 - 19:07
Opa En Oma :
Als ik dat zo lees is het een goede gedachte om maar hier te bevallen en boven dien zien wij jullie dan ook weer mooi toch groeten van ons houdoe -
31 Maart 2008 - 07:27
Raymond:
Fijn om te horen dat jullie je draai een beetje gevonden hebben en ook dat je besloten hebt om in Nederland te bevallen. Dat je het eten mist herken ik wel, al mis ik eigenlijk gewoon in het algemeen een goede avond maaltijd hier. Vind er niet zoveel aan om hier op een camping voor mijzelf te koken, dus ook veel McDonalds enz. voor mij :) Het is goed dat je nog zo actief bent, zolang je maar goed op jezelf let. Oké? Ik hoop in ieder geval voor jou dat je binnenkort geen kotsverhalen meer te vertellen hebt! Liefs Ray -
31 Maart 2008 - 13:50
Suzanne:
Wat fijn om te horen dat je toch naar Nederland komt. 16 Oktober ben ik er. Ik zie je dan.
Kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
